آهنگ بی کلام یا آهنگ پس زمینه کلیپ به نوعی از اجرای موسیقی اطلاق می شود که در آن موسیقی قرار نیست مورد توجه اصلی شنوندگان بالقوه قرار گیرد ، اما محتوا ، شخصیت و میزان حجم آن عمداً انتخاب می شود تا بر واکنش های رفتاری و عاطفی در انسان تأثیر بگذارد ، از جمله تمرکز ، آرامش ، حواس پرتی و هیجان. شنوندگان بصورت منحصر به فرد در معرض موسیقی پس زمینه هستند و هیچ کنترلی روی حجم و محتوای آن ندارند. دامنه پاسخ های ایجاد شده از تنوع زیادی برخوردار است و حتی برعکس است ، این به عوامل بیشماری از جمله ، محیط ، فرهنگ ، مخاطب و حتی زمان روز بستگی دارد.

موسیقی پس زمینه معمولاً در جاهایی پخش می شود که مخاطب وجود ندارد ، مانند راهروها و سرویس های بهداشتی خالی و اتاق های مناسب. همچنین در فضای مصنوعی مانند موسیقی در حین مکالمه تلفنی در حالت انتظار و فضای مجازی مانند صدای محیط یا موسیقی موضوعی در بازی های نقش آفرینی آنلاین چند نفره ، مورد استفاده قرار می گیرد . به طور معمول با صدای کم از چندین بلندگوی کوچک پخش موسیقی در فضاهای عمومی گسترده پخش می شود. استفاده گسترده از موسیقی پس زمینه در ادارات ، رستوران ها و فروشگاه ها با تأسیس موزاک در دهه 1930 آغاز شد و ویژگی آن تکرار و تنظیم های ساده موسیقی بود. استفاده از آن در سراسر جهان رشد کرده است و امروزه شامل یافته های تحقیقات روانشناسی مربوط بهرفتار مصرف کننده در محیط های خرده فروشی ، بهره وری کارمندان و رضایت از محل کار.

به دلیل تنوع روزافزون تنظیمات (از مطب پزشکان گرفته تا فرودگاه ها) ، بسیاری از سبک های موسیقی به عنوان موسیقی پس زمینه مورد استفاده قرار می گیرند. از آنجا که هدف موسیقی پس زمینه گوش دادن منفعل است ، به طور معمول از آواز ، وقفه های تجاری و پیچیدگی جلوگیری می شود. با وجود مشترک توزیع بین المللی به همزمان هنرمندان موسیقی پس زمینه، آن است که اغلب با شکست هنری و فقدان استعداد موسیقی در ارتباط صنعت سرگرمی . آهنگسازانی هستند که به طور خاص برای خدمات صنفی موسیقی مانند Dynamic Media و Mood Media ، جانشینان Muzak و MTI Digital می نویسند. مطالعات متعدد وجود موسیقی پس زمینه را با افزایش هزینه ها در موسسات خرده فروشی ارتباط داده است.